MIEDZIAK
SOSNOWIEC
(Chalcophora
mariana)
CHARAKTERYSTYKA
Miedziak sosnowiec
to gatunek owada z rodziny bogatkowatych. Czarny z wyraźnym
miedzianym połyskiem. Jest największym w Polsce przedstawicielem
tej rodziny.
BIOLOGIA
I EKOLOGIA
Gatunek ciepłolubny,
zamieszkujący zręby i prześwietlone drzewostany,
głównie
ciepłe bory sosnowe, rosnące na piaszczystych glebach. Rozwija się
przede wszystkim w drewnie grubych pniaków sosnowych, świerkowych i
leżaninie. Czasami zasiedla również część odziomkową i nabiegi
korzeniowe powalonych, lub obumarłych drzew. Larwy podobnie mają
bardzo silnie wydłużone ciało, z przodu mocno rozdęte, z tyłu
dużo cieńsze i zaostrzone. Rozwijają się w martwym drewnie
sosnowym. Drążą one szerokie, płaskie chodniki w twardym drewnie,
niejednokrotnie wgryzając się głęboko w grubsze korzenie poniżej
poziomu ziemi. Rozwój larw trwa kilka lat.
Przepoczwarzenie następuje w leżącej tuż pod ziemią komorze
poczwarkowej. Tradycyjnie uważane są za drewnojady, jednak do ich
rozwoju i osiągnięcia dojrzałości konieczna jest suplementacja
diety związkami dostarczanymi przez grzyby.
Owady
dorosłe pojawiają się w maju i przeżywają do lipca. W czasie
ciepłych i słonecznych dni są bardzo ruchliwe i płochliwe,
przebywają na leżących pniach sosen, ale w razie najmniejszego
zagrożenia natychmiast odlatują. Natomiast przy chłodnej i
pochmurnej pogodzie łatwo jest chwytać je ręką.
ROZPRZESTRZENIENIE
Miedziak sosnowiec
występuje w całej Europie oraz na Syberii. W Polsce sporadycznie
występuje na całym obszarze nizin.
ZAGROŻENIA
Miedziak sosnowiec
powoduje uszkodzenia techniczne drewna użytkowego niszcząc
przyziemne elementy drewniane wież triangulacyjnych, słupy
techniczne, naburmuszałe słupy płotowe, podkłady kolejowe itp.
ZWALCZANIE
Ochrona elementów
drewnianych przed miedziakiem sosnowcem polega na ich zabezpieczaniu
preparatami grzybobójczymi.
Tagi: miedziak,
miedziak sosnowiec, zwalczanie miedziaka, drewnojad.
