Paśnik niszczyciel (Plagionotus detritus)
Występowanie: Europa, Azja Mniejsza, Kaukaz, Syria, Egipt; W Polsce przede wszystkim w lasach liściastych
Wygląd: Wielkość tego owada wynosi od 1 do 2 cm. Ich czułki oraz nogi są czerwonobrązowe, natomiast głowa jest czarna. Na przedpleczu ma żółte włoski. Ich cechą charakterystyczną jest 5 poprzecznych przepasek na pokrywach. Jaja są białe, wielkości do 2,7 mm. Larwy są białe, czasem różowobiałe. Na ich ciele są poprzeczne bruzdy. Poczwarka osiąga długość do 15 mm.
Zasiedlenie: Występuje najczęściej w dębie. Rzadziej można go spotkać w brzozie, lipie, czy buku. Atakuje drzewa suche, obumarłe. Najczęściej spotykany w starych dębach, które są silnie nasłoneczniane.
Okres lęgowy i czas pojawiania się: Paśnik pojawia się od maja do lipca. Samica składa jaja w dolnych partiach pnia. Jest w stanie złożyć do 30 jaj. Larwy wylęgają się po około 20 dniach. Przepoczwarczenie odbywa się w głębi grubej korowiny. Cały okres rozwoju paśnika niszczyciela określa się na okres dwóch lat, jednak pry doskonałych warunkach klimatycznych może to być tylko rok.
Informacje dodatkowe: Larwy wyżerają chodniki o długości 4 do 5,5 cm. Chrząszcze natomiast wygryzają otwory wylotowe.
Szkody i ich zapobieganie: Owady te nie przynoszą wielkich szkód. Zdarzają się przypadki, kiedy zaatakowane drzewa chorują, jednak dzieje się to tylko wtedy, gdy są one w licznych grupkach. Aby pozbyć się tych szkodników, należy jak najszybciej usunąć zaatakowane drzewo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz